Miód Sosnowy

Miód sosnowy

Około 65% całkowitej produkcji miodu w Grecji to miód sosnowy. Miód pochodzi z miodowej wydzieliny owada Marchalina hellenica znanego jako „bawełna”, „robotnik”, „zarodek” lub „pasożyt” sosny. Główne obszary produkcji miodu sosnowego to północna Evia, Halkidiki, Thassos, Skopelos, Zakynthos i Podos. Jest produkowany na terenach i porach roku, które nie są opryskiwane lub opryskiwane środkami ochrony roślin, z dala od zanieczyszczonego środowiska miast, co daje możliwość biologicznego wykorzystania pszczół. Te właściwości sprawiają, że jest poszukiwany nie tylko jako czysty miód, ale również jako miód „infrastrukturalny” w różnych mieszankach (mieszankach) wytwarzanych z innych kategorii miodów.

Smak: Ma specyficzny smak, który można łatwo odróżnić i jest gęsty. Ze względu na niską zawartość cukru nie jest zbyt słodki.

Aromat: wyjątkowy. Niektórzy porównują to do zapachu jodu.

Kolor: Barwa miodu sosnowego jest charakterystyczna i ciemniejsza od tymianku. W rzeczywistości to, co powstaje na wiosnę, jest lżejsze i wyraźniejsze niż to, co powstaje jesienią.

Krystalizacja: Ze względu na niską naturalną zawartość glukozy w miodzie sosnowym, jego krystalizacja przebiega dość wolno. Czyste miody sosnowe pozostają płynne przez ponad półtora roku, a ich mieszanki z miodem wrzosowym, bawełnianym, słonecznikowym lub wielokwiatowym krystalizują w ciągu 2-5 miesięcy.

Sezonowość: Od połowy sierpnia zaczyna się wydzielanie miodu w dużych ilościach i trwa do następnej wiosny. Natomiast okresy wydzielin wykorzystywanych do produkcji miodu sosnowego trwają od sierpnia do października. Miód sosnowy produkowany wiosną różni się od miodu jesiennego. Jest lżejszy, wyraźniejszy, ma szczególny aromat.

Wartość odżywcza: miód sosnowy jest uważany za miód o wysokiej wartości odżywczej, co wskazuje na wysoki procent popiołu w nim zawartego. Wynika to głównie z dużej liczby różnych substancji obecnych w jego składzie. W substancjach tych dominują minerały i pierwiastki śladowe (wapń, magnez, cynk, żelazo, miedź itp.), Które występują w dużych stężeniach w miodzie greckim. Ze względu na niską zawartość cukru jest odpowiedni dla diabetyków i ma mniej kalorii w porównaniu z miodem kwiatowym.